“Bij mij past een leven lang leren”

15-05-2018: Henk van Dijk – LFB Wolvega

Introductie

VN-Ambassadeur Henk van Dijk heeft een verstandelijke beperking. Hij werkt bij de LFB (landelijke vereniging van mensen met een verstandelijke beperking) in Wolvega en schreef een boek over ‘eigen regie’. Lees hier zijn verhaal over ‘op eigen benen staan’.

Hard werken

Je moet een heleboel doen om de regie op je leven terug te krijgen. Door mijn wilskracht is het uiteindelijk gelukt. Ik heb bijna mijn hele leven in een instelling gewoond, maar na 45 jaar ben ik op mijzelf gaan wonen met begeleiding. Iedereen om mij heen vroeg: “zou je dat nou wel doen, komt dat wel goed?” Vroeger zei nooit iemand tegen mij: “Henk wil je dat, dan gaan we kijken of we het voor elkaar kunnen krijgen.” Ik hoop dat familie, vrienden en begeleiders nu wel vragen: “Wil je op jezelf wonen?”

Wilskracht

Wilskracht hebben is ondanks tegenslag toch bereiken wat je wilt bereiken. Ik heb altijd veel alleen moeten doen. Zo voelde het. Mijn ouders en begeleiders dachten dat wat ze deden goed was. Je leven lang vechten valt niet altijd mee. Toch kwam ik mensen tegen die in mij gingen geloven. Wel wat laat, maar beter laat dan nooit.

Eigen regie

Ik heb mijn eigen regie terug kunnen nemen, dankzij mensen die ik tegen ben gekomen in mijn omgeving en die mij hielpen. Voor mij heeft de medezeggenschap veel betekend. In de jaren ‘90 ben ik in een bewonersraad gevraagd. Dat was de eerste verandering en bewustwording naar eigen regie. De LFB, vereniging voor mensen met een verstandelijke beperking, heeft daar ook een grote rol in gespeeld en het was niet gelukt zonder de toenmalige directeur van de instelling Pieter de kroon. De grootste verandering was weer terug naar mijn geboorteplaats. Daar kreeg ik persoonlijke begeleiders waar ik zelf voor gekozen heb. Ze begeleiden mij niet meer zoals eerder gedaan werd, maar ze coachen mij.

Niet vanzelf

Doordat ik mij steeds bewuster werd van wat ik zelf kan, kon ik mij verder ontwikkelen. Dit ging niet van zelf. ik kwam mezelf wel tegen. Maar daar ben ik ook weer uit gekomen met hulp van mensen om mij heen. Ik moest het oude loslaten. Het schrijven van mijn levensverhaal heeft mij daarbij geholpen. Ik heb zelfs met een aantal mensen gebroken. Ook dat heeft mij enorm geholpen. Zij zagen mij nog steeds als een man met een verstandelijke beperking, die geen eigen regie kan hebben.

Mijn leven

Ik heb nu zelf de regie over mijn leven en ik hoop dat zolang mogelijk vol te kunnen blijven houden. Bij mij past een leven lang leren, ook al ben ik 70 jaar. Dat maakt niet uit. Ik leer nog elke dag.

Ik hoop dat mijn verhaal verwanten, begeleiders en andere mensen, die te maken hebben met mensen met een beperking, aanmoedigt te kijken naar mogelijkheden en niet naar onmogelijkheden.

Heb jij ook weleens dat gevoel dat mensen jouw talenten niet zien? Voel je je als ‘minder dan die ander’ behandeld? Of maak jij juist het tegenovergestelde mee en kun je met jouw beperking schitteren in wat jij goed kunt? Deel je ervaring via ons VN Vertelpunt en maak melding van misstanden bij het College voor de Rechten van de Mens.