Sinds mijn 19e zit ik in een rolstoel. Dit belemmert mij gelukkig niet om gezond en actief in het leven te staan. Ik heb werk, vrienden, hobby’s en vrijwilligerswerk. Maar wat mij wel frustreert is dat gebouwen en openbare toiletten in Nederland zo slecht toegankelijk zijn voor rolstoelgebruikers. Musea en overheidsgebouwen zijn meestal wel toegankelijk, maar restaurants, cafés, winkels, sportscholen en clubgebouwen? Vergeet het maar! Vaak is de drempel te hoog om naar binnen te kunnen en als je wél naar binnen kunt, kun je vaak niet naar het toilet. Die zijn vaak beneden of boven en alleen toegankelijk via een smalle trap. En een ruim toilet waar ik met mijn rolstoel naar binnen kan, is er al helemaal niet. Lees meer
Met de loopfiets uit de tram gestuurd
Onlangs wilde ik in Rotterdam-Zuid bij de halte Vuurplaat instappen in tram 25. Ik had mijn loopfiets bij me, die ik nodig heb omdat ik slecht ter been ben. Ik stond net in de tram toen de trambegeleider naar me toekwam. “Dit is geen vouwfiets,” zei hij, “u moet eruit.” De tram bleef bij de halte staan. Ik zei: “Meneer, dit is een loopfiets, die heb ik nodig.” “Ja maar regels zijn regels.” Ik bleef stug staan. De trambegeleider liep toen naar de bestuurder en kwam even later terug met de mededeling dat ik ‘deze ene keer’ wel mee mocht. Ik begreep dat hij zijn gezag wilde handhaven, maar ik had het gevoel dat hij mij niet geloofde. Ook medereizigers Lees meer
Hulp uit onverwachte hoek
Een tijdje geleden reisde ik met de trein van Groningen naar Zwolle. Toen ik wilde uitstappen, zag ik een mevrouw in een rolstoel aarzelen bij de deur. Zou het haar nu wel of niet lukken om zelf de trein uit te komen? De afstap van trein naar perron was tenslotte wel érg hoog. De andere treinreizigers hadden haast en liepen snel langs de vrouw heen naar buiten. Ik zag dat ze steeds onrustiger werd en had met haar te doen. Daarom heb ik haar uiteindelijk samen met iemand anders naar buiten geholpen. Ze was zichtbaar blij en opgelucht toen ze veilig op het perron stond. Maar ik vroeg me alleen maar af wat er gebeurd zou zijn als niemand haar Lees meer
Extra rekening notaris bij thuisbezoek
Mijn zoon heeft geboden op een koopappartement en de koop is hem gegund. Daar waren we allemaal heel blij mee. Het is namelijk erg belangrijk voor mijn zoon om zelfstandig te wonen en de regie te hebben over zijn woonplek. De notaris zag op de kopie van het paspoort dat mijn zoon door een motorische en neurologische handicap niet in staat is zijn eigen handtekening te zetten. Ook kan hij niet spreken en dus niet zelf aan de telefoon komen. Daarom wilde de notaris controleren of hij de koop zelf wil en of hij de koop begrijpt. Hier kan ik iets bij voorstellen, al vind ik het persoonlijk onnodig. Mijn zoon heeft namelijk een opleiding afgerond en woont nu ook Lees meer
Een theater dat meedenkt
Voor veel mensen is ‘naar het theater gaan’ vanzelfsprekend. Niet voor onze zoon. Hij zit in een rolstoel en dat brengt soms lastige situaties met zich mee. We hadden bijvoorbeeld eens een rolstoelplaats gereserveerd, maar die bleek niet beschikbaar te zijn. Ook was er geen assistentie om de zaal binnen te komen. Een flinke domper, want we hadden ons erg verheugd op ons avondje uit. Men schoof onze klacht hierover in eerste instantie terzijde, maar kwam er snel op terug toen wij duidelijk maakten dat we het er niet bij zouden laten zitten. Gelukkig hebben we gemerkt dat het ook anders kan. Zo stoorden sommige bezoekers van een theater waar wij regelmatig komen, zich eraan dat onze zoon in plaats Lees meer
Badmintonners in rolstoel gediscrimineerd
Een aantal mensen in een rolstoel hadden het bestuur van mijn sportclub gevraagd of ze bij mijn sportclub konden komen sporten. Het gaat om badminton en normaal gesproken moet het niet uitmaken of degene met wie je op de baan staat of in een rolstoel zit. Maar mijn vereniging gaat over anderhalve maand (als het seizoen allang is begonnen) een keer vergaderen of ‘deze mensen’ (zoals zij ze noemen) mogen komen sporten. Daarnaast werd er een mail verstuurd waarin stond dat iedereen ingelicht moest worden, voordat ze een proefavondje konden komen mee sporten. ‘Zodat niemand zal schrikken van de verschijning van rolstoelen in de zaal.’ Dit stond letterlijk in de mail. Dit verhaal maakt me erg boos, omdat deze mensen Lees meer
Geen woorden maar daden: na ratificeren komt implementeren
Op 14 juli 2017 was het alweer een jaar geleden dat het VN verdrag voor rechten van mensen met een beperking daadwerkelijk is geratificeerd. Wat een mijlpaal! Het geeft ons een instrument om inclusie vorm te geven. In de Coalitie doen we dat op verschillende manieren. Lees meer
De rol van de Alliantie is veranderd
In het jaar na de ratificatie van het VN verdrag is de rol van de Alliantie ook veranderd. De Alliantie is immers ontstaan om te zorgen dat het verdrag geratificeerd werd. We hebben gezien dat het gezamenlijk optrekken ons sterker maakt. Daar willen we dus mee doorgaan. Lees meer
Nieuws project VN-Ambassadeurs aan de slag
Het project VN-Ambassadeurs is voortvarend van start gegaan. Wat we allemaal gedaan hebben, lezen jullie in het tussenverslag. Dit nieuwsbericht is hier een samenvatting van. Lees meer
Inclusie & Arbeid
Wij zijn opzoek naar iemand die actief is op twitter omtrent het onderwerp Inclusie en alles wat daarmee te maken heeft.